Ból z boku kolana po bieganiu może oznaczać, że masz tak zwane „kolano biegacza”, z języka angielskiego „ITB syndrome”, czyli inaczej zespół pasma biodrowo-piszczelowego. Najczęściej objawia się on jako ból kolana z boku po zewnętrznej stronie lub piekący ból kolana. Zespół pasma biodrowo-piszczelowego jest uciążliwym dzien dobry, od paru miesiecy mam problem z lewa noga tzn. ciagly bol jedynie jak leze to po jakims czasie przestaje bolec, pierw byly plecy bylem w szpitalu przepisali mi tabletki bylo lepiej i po jakims czasie zaczela mnie bolec noga, i boli do teraz juz jakies 3 miesiace, jak za duzo chodze albo stoje to boli mnie tez stopa, bol jest od posladka do stopy. Mam 32 lata.Od dwóch dni boli mnie pod kolanem a także łydka i ciągnie mi do pięty i uda.W pięcie czuję lekkie mrowienie.Nie mam opuchlizny.Ostatnio zaczęłam jeździcć na rowerze.Czy to przez to czy może zakrzepica?Nie biorę żadnych leków ani tabletek antykoncepcyjnych. Vay Tiền Nhanh. Spuchnięte kolano to najczęściej objaw urazu stawu kolanowego. Wówczas zwykle pojawia się także ból o różnym nasileniu oraz inne typowe dolegliwości. Zdarza się jednak, że przyczyna przypadłości jest mniej oczywista. Często odpowiada za nią nie tylko patologia w obrębie struktur kolana, ale i choroba ogólnoustrojowa. Jak sobie radzić? Co warto wiedzieć? spis treści 1. Jak wygląda spuchnięte kolano? 2. Przyczyny obrzęku kolana 3. Leczenie spuchniętego kolana 1. Jak wygląda spuchnięte kolano? Spuchnięte kolano może pojawić się zarówno nad samym kolanem (nad rzepką), z boku, jak i z tyłu kolana. Bardzo często obrzękowi towarzyszy ból, a także zaczerwienienie stawu i ocieplenie skóry w okolicy kolana. Bywa, że obserwuje się nadmiar płynu w stawie kolanowym, tak zwaną wodę w kolanie. Zobacz film: "5 nawyków, które niszczą kolana" Bardzo często pacjenci skarżą się na ograniczenie ruchów czy nieruchomość kolana (tzw. zespół sztywnego kolana), dyskomfort i ból stawu kolanowego manifestujący się podczas próby wykonywania ruchów, a także problemy z chodzeniem. Dolegliwość może dotyczyć zarówno jednej kończyny, jak i obydwóch, co ma bezpośredni związek z przyczyną pojawienie się opuchlizny. 2. Przyczyny obrzęku kolana Opuchlizna kolana może się pojawić się w wielu bardzo różnych przyczyn. Odpowiadać za nią mogą zaburzenia i choroby miejscowe, dotyczące struktur kolana, jak i schorzenia ogólnoustrojowe. Wśród najczęstszych przyczyn opuchlizny kolana wymienia się: przeciążenia. Zwykle związane są z długotrwałą i intensywną aktywnością fizyczną, przetrenowaniem lub treningiem fizycznym niedostosowanym do możliwości i kondycji, urazy: skręcenia, zwichnięcie czy stłuczenie kolana. To często konsekwencja niefortunnego skoku, upadku czy uderzenia. To urazy struktur wewnętrznych kolana (chrząstki stawowej, łąkotki, stawu kolanowego) i zewnętrznych (przyczepów mięśniowych), choroby kolana: przepuklina torebki kolana, cysta Bakera. To nienowotworowy guzek z płynem stawowym (opuchlizna pojawia się z tyłu pod kolanem), zapalenie stawu kolanowego, zapalenie kaletek maziowych, choroby zwyrodnieniowe, choroby o podłożu reumatologicznym i autoimmunologicznym. To na przykład reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń układowy, dna moczanowa, idiopatyczne zapalenie stawów. Wówczas opuchlizna może pojawić się zarówno po aktywności i wysiłku fizycznym, jak i samoistnie, boreliozę, czyli chorobę odkleszczowa. Jeżeli krętki Borrelia dostały się do organizmu wraz z zakażonym kleszczem, może pojawić się nie tylko obrzęk, ale i ból stawów w obrębie kolana. Stan zapalny i postępująca choroba może doprowadzić do ich zniszczenia, infekcja bakteryjna, która objawia się silnym bólem, obrzękiem i zaczerwienieniem skóry w okolicach kolana, a także wysoką gorączka. Do zakażenia dochodzi w związku z urazem i skaleczeniem lub podaniem do kolana środków regenerujących chrząstkę stawową w niehigienicznych warunkach. Rekomendowane przez naszych ekspertów 3. Leczenie spuchniętego kolana W ramach pierwszej pomocy, na spuchnięte kolano warto zastosować domowe sposoby. Można wykonywać okłady z lodu, octu winnego, surowego ziemniaka, schłodzonych liści kapusty oraz śmietany lub kefiru. Bardzo ważne jest także ułożenie chorej nogi w odpowiedniej pozycji. Pomaga także smarowanie kolana maściami i żelami o działaniu przeciwbólowym, przeciwzapalnym i przeciwobrzękowym, (obkurczających naczynia krwionośne). Można również wdrożyć leczenie farmakologiczne, które obejmuje zastosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych oraz leków przeciwbólowych. Ponieważ obrzęk kolana oraz dolegliwości, jakie się wówczas pojawiają, znacznie utrudniają życie, a i sprawiają ból, wymagają wsparcia specjalisty. Nie wolno ich bagatelizować także dlatego, że brak leczenia może prowadzić do powikłań, na przykład uszkodzenia stawu kolanowego. Do lekarza należy się zgłosić się, gdy obserwuje się: duży obrzęk (także ból) kolana bez wyraźnej przyczyny, nagły i nasilony obrzęk, a także ból kolana po urazie, objaw balotowania rzepki (ze względu na gromadzący się płyn rzepka „faluje”, poranną sztywność stawów, zwłaszcza gdy towarzyszą jej trudności z poruszaniem kończyną. Terapia kolana, w zależności od tego, co stanowi patogenezę problemu, może mieć charakter przyczynowy i objawowy. Lekarze często wykonują i zlecają różne badania (np. RTG czy USG). Zdarza się, że konieczne są także: atybiotyki (np. w przypadku borelizoy), leczenie specjalistyczne, fizjoterapia, rehabilitacja. Do leczenia fizykoterapeutycznego opuchlizny kolana zalicza się: laseroterapię, ultradźwięki, krioterapię (zimne okłady, schładzanie ciekłym azotem), magnetoterapię, elektrostymulację mięśnia czworogłowego. Wykonuje się także różne zabiegi (np. punkcję stawu, gdy obrzęk kolana jest skutkiem gromadzenia się wody. Interwencja polega na odessaniu wody) bądź poważne operacje. Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Dawid Tomala przed rokiem został mistrzem olimpijskim w chodzie na 50 km. Ten dystans światowa federacja jednak zlikwidowała i teraz zawodnicy maszerują co najwyżej na 35 km To najwyraźniej nie do końca odpowiada Polakowi. — Teraz mogę powiedzieć, że jest ogromna przepaść między chodem na 50 km a chodem na 35 km. Przed startem nie zdawałem sobie sprawy, że będzie aż tak trudno — powiedział za metą Tomala bardzo cierpiał na trasie. Miał problemy z nogą, a także z żołądkiem. Nawet w pewnym momencie zastanawiał się czy nie zejść z trasy. Doszedł. I do tego o kilka minut poprawił rekord życiowy, choć miejsce zajął odległe Więcej takich historii znajdziesz na stronie głównej Onetu Polak doszedł do mety na 19. pozycji w czasie 2: Poprzednia jego życiówka wynosiła 2: Postęp zatem wyraźny. Tyle że rywale szli o wiele szybciej. Mistrz świata Włoch Massimo Stano przeszedł 35 km w 2: Drugi na mecie był Japończyk Masatora Kawano — 2: a trzeci był Szwed Perseus Karlstroem — 2: W Polsce szybciej od Tomali dystans ten pokonał tylko wielki Robert Korzeniowski, który prawie 30 lat temu uzyskał 2: — Poszedłem naprawdę fajny czas. Pobiłem wyraźnie rekord życiowy. Nie mogę zatem powiedzieć, że jestem niezadowolony. Teraz mogę powiedzieć, że jest ogromna przepaść między chodem na 50 km a chodem na 35 km. Przed startem nie zdawałem sobie sprawy, że będzie aż tak trudno. Wygląda na to, że znowu muszę wrócić do tego, co porzuciłem, czyli tempowego treningu pod 20 km. Muszę się dopasować do tego, co jest — mówił Tomala. Zobacz także: Trener "Aniołków" przerwał milczenie. "Nie było atmosfery. Ania działała na szkodę reprezentacji" Nasz zawodnik narzekał na ból w nodze. To problem, z którym boryka się już od początku okresu przygotowań. Tomala ma uraz kolana, który ciągnie się przez udo i łydkę. Mimo tego zdecydował się na start w MŚ. — U każdego sportowca ambicja jest czymś, co cię bardzo nakręca. Była zatem we mnie chęć sprawdzenia się na nowym dystansie. Po igrzyskach w Tokio natłok obowiązków spowodował, że zabrakło mi trochę wypoczynku. To moja wina, ale to był też coś, z czego zdawałem sobie sprawę. Myślałem, że uda się to wszystko pogodzić. Teraz widzę, że trzeba wrócić do sprawdzonego systemu przygotowań sprzed igrzysk i skoncentrować się tylko na sporcie. Reszta musi być tylko dodatkiem. Jak widać, świat idzie bardzo szybko do przodu i trzeba go dogonić — powiedział Tomala. — Chciałbym zdobywać medale, tym bardziej że jestem mistrzem olimpijskim. Chciałbym jednak, by każdy zdał sobie sprawę z tego, co się stało po zmianie dystansu. To tak, jakby kogoś z biegu na 400 m wysłać do biegania na 100 m. To jest duży przeskok, z którym mam jednak nadzieję poradzę sobie. Mam nadzieję, że sprawę kibicom jeszcze wiele radości — dodał. Od początku rywalizacji mocno ruszył Japończyk Daisuke Matsunaga. Zapłacił potem za to, bo choć miał nad rywalami już ponad minutę przewagi, to doszedł dopiero na 26. pozycji. Za nim utworzyła się kilkunastoosobowa grupa pościgowa, w której było dwóch Polaków — Tomala i Artur Brzozowski. Ten ostatni niestety został zdjęty z trasy jeszcze przed półmetkiem. Tomala do pewnego momentu trzymał się dzielnie, ale potem zaczął wyraźnie tracić. — Na początku szedłem ponad 30 sek. szybciej na każdym kilometrze niż w rywalizacji na 50 km. To było typowe tempo na 20 km, a jednak oddalała mi się ta czołowa grupa. To tylko pokazuje, że ten dystans to jest totalny hardkor. Gdybym próbował dotrzymać kroku czołowej grupie, to pewnie padłbym tam za nimi — tłumaczył Tomala. Nasz zawodnik przyznał, że na trasie było sporo cierpienia, bo poza kolanem dokuczały mu też inne problemy zdrowotne. — Noga bolała. Czasami nawet bardzo, ale miałem też problemy żołądkowe. Nie wiem, czym były one spowodowane, ale to może od tego, że przyjmuję na trasie kofeinę i ona spowodowała, że coś się ruszyło. Miałem też jeden trudny moment. W pewnym momencie zastanawiałem się, czy kończyć w ogóle ten dystans. Myślałem, że może lepiej byłoby odpuścić, by wystartować jeszcze w mistrzostwach Europy. Podjąłem decyzję o tym, że dojdę do mety. Czy była dobra? To się okaże — opowiadał 32-latek. Zobacz także: Tajemnicza śmierć wielkiego mistrza w Eugene Tomala po MŚ uda się do lekarza. Trzeba bowiem sprawdzić kontuzjowaną nogę. Być może potrzebna będzie ingerencja chirurgiczna. Dlatego na razie też nie wiadomo, czy zawodnik ten wystąpi w sierpniowych mistrzostwach Europy w Monachium. — Może nie ma sensu się dojeżdżać, by nie załatwić całkiem tej nogi. Może wystarczy odpoczynek o solidna praca z fizjoterapeutą. Zobaczymy — powiedział. — Na pewno co z tym trzeba zrobić, bo na trasie otrzymałem dwa wnioski o dyskwalifikację, co nie zdarza mi się często, bo zazwyczaj chodzę czysto. To tylko pokazuje, że jednak jest problem z tym kolanem — zakończył. Z Eugene (USA) — Tomasz Kalemba, Przegląd Sportowy Onet *** – Najpierw piłkarz, później celebryta – mówi o sobie. Nie chodzi "po ściankach", nie szuka uwagi mediów. To media interesują się nim, choć niekoniecznie w sportowym kontekście. O piłkarską karierę pyta go Łukasz Kadziewicz, a Jarosław Bieniuk odpowiada, co dał mu sport, co zabrał i czy zawodowo czuje się spełniony. – W piłce nożnej sufit jest tak wysoko, że trudno powiedzieć: "jestem spełniony" – przyznaje. Nie ukrywa, że na jego karierę ogromny wpływ miało życie prywatne. Pozytywny? Negatywny? O tym mówi "W cieniu sportu". Zdradza też, czego zabrakło jego pokoleniu, by w piłce nożnej sięgać po więcej i jaki związek może mieć z tym... Unia Europejska. fot. Adobe Stock, Paweł Michałowski Spis treści: Staw kolanowy i ścięgno pod kolanem Naciągnięte ścięgno pod kolanem - objawy Uszkodzenie ścięgna kolana - pierwsza pomoc Naciągnięte ścięgno pod kolanem - rozpoznanie i leczenie Domowe sposoby na naciągnięte ścięgno Staw kolanowy i ścięgno pod kolanem Staw kolanowy to największy staw w naszym ciele. Nazywany bywa koszmarem inżyniera, gdyż jego funkcjonowanie wymaga połączenia dwóch przeciwstawnych zadań: stabilności i ruchomości. Musi podtrzymywać nasze ciało i jednocześnie poruszać się w różnych płaszczyznach. Ścięgna to pasma tkanki włóknistej łączące mięśnie z kością. Są niejako przedłużeniem mięśnia, aż do miejsca jego przyczepu. Głównym budulcem ścięgien są włókna kolagenowe. By stawy kolanowe były stabilne, bez zarzutu działać muszą ścięgna, które utrzymują kolano we właściwej pozycji. Niestety są one mało elastyczne i dlatego łatwo ulegają uszkodzeniu. Ścięgno pod kolanem (ścięgno mięśnia podkolanowego) może ulegać różnym urazom: naciągnięciu, zapaleniu, naderwaniu czy zerwaniu. Jest stosunkowo wrażliwe na obciążenia. Wystarczy za bardzo wygiąć nogę (np. chodząc na obcasach) lub nadmiernie skręcić tułów przy ugiętych kolanach, by nadwyrężyć ścięgna stawu kolanowego. Najbardziej narażeni na naciągnięcia i inne urazy ścięgien pod kolanem są jednak sportowcy, którzy wykonują dynamiczne, szybkie i nagłe ruchy. Naciągnięte ścięgno pod kolanem - objawy Naciągnięte ścięgno pod kolanem powoduje przede wszystkim ból z tyłu poniżej kolana, nasilający się w trakcie ruchów, np. kucania, przysiadu, zginania nogi czy chodzenia, a ustępujący w czasie odpoczynku. Może też być odczuwany pod wpływem ucisku miejsca uszkodzenia. Urazom ścięgna może towarzyszyć stały stopniowo narastający ból i obrzęk stawu. Dodatkowo pojawiają się często uczucie niestabilności, „uciekania” i przeskakiwania w kolanie. Przy urazie ścięgna pod kolanem mogą pojawić się trudności z wyprostowaniem nogi i sztywność stawu, a także krwiak. Przeczytaj: Ból kolana przy zginaniu Uszkodzenie ścięgna kolana - pierwsza pomoc Gdy podejrzewasz, że doszło do naciągnięcia ścięgna pod kolanem, powinieneś ograniczyć obciążanie stawu, unieruchomić staw oraz przyłożyć chłodny okład na kolano. To może być worek z lodem, mrożonką lub zimny kompres żelowy (do kupienia w aptece). Możesz też przyjąć lek przeciwzapalny (np. ibuprofen) oraz zastosować okłady z octu lub altacetu, zmniejszające obrzęk. Konieczna jest również konsultacja lekarska, nawet jeżeli dolegliwości zaczną ustępować. Uraz może dać o sobie znać za jakiś czas. Zmiany w obrębie ścięgna mogą też prowadzić do jego zerwania, deformacji, zwapnień albo przykurczów, dlatego żadnych objawów nie powinniśmy bagatelizować. Jeśli doszło do zerwania ścięgna, staw nie będzie funkcjonował prawidłowo i rozpocznie się proces przyspieszonej destrukcji łąkotek oraz chrząstek, co doprowadzi do wczesnego rozwoju zmian zwyrodnieniowych w kolanie. Lekarze twierdzą, że takie nieleczone kolano ulega zniszczeniu statystycznie w ciągu 10–15 lat od urazu. Naciągnięte ścięgno pod kolanem - rozpoznanie i leczenie Aby potwierdzić uszkodzenie ścięgna pod kolanem, konieczne jest prześwietlenie oraz USG kolana. W zależności od wyniku badania specjalista zdecyduje o dalszym leczeniu. Może ono obejmować fizjoterapię, przyjmowanie leków przeciwzapalnych, noszenie opaski stabilizującej na kolano lub założenie ortezy. Postępowanie zależy od wyników badania oraz objawów. Domowe sposoby na naciągnięte ścięgno Na ból kolan spowodowany nadwyrężeniem ścięgna pomoże okład z arniki – działa przeciwbólowo i zmniejsza obrzęk. 3 łyżeczki ziela zalej szklanką wrzątku, następnie parz 5 minut i schłodź. Zwilż nim gazę i przyłóż na bolące kolano. Na podstawie artykułu z Pani Domu. Treść została pierwotnie opublikowana Czytaj także:Koślawość kolan - na czym polega? Konsekwencje zdrowotne, ćwiczenia i leczenieĆwiczenia na kolana - usprawnią mięśnie wokół stawu kolanowego!Puchnięcie nóg - objawy i przyczyny, sposoby na obrzęki nógSkręcona kostka - jak wygląda, pierwsza pomoc, leczenie. Skręcenie stawu skokowego a zwichnięcie i stłuczenie Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

dlaczego boli mnie noga pod kolanem